PL   |   EN

Prospołeczne oblicze polityki klimatyczno-energetycznej - relacja

Prospołeczne oblicze polityki klimatyczno-energetycznej - relacja
Czy realizacja polityk klimatycznych może się przyczynić do poprawy jakości życia, ograniczenia ubóstwa i wzrostu dobrobytu w społeczeństwie? Jak to zrobić? W jaki sposób o tym mówić? Odpowiedzi na te pytania szukali uczestnicy konferencji „Prospołeczne oblicze polityki klimatyczno-energetycznej – jak je wzmocnić i pokazać społeczeństwu?” Podkreślali, że polityka klimatyczna i społeczna są nierozłączne.

Polityka klimatyczna musi być jak najbardziej sprawiedliwa społecznie, a komunikacja na temat celów i rozwiązań skuteczna i przejrzysta. Na to najczęściej zwracali uwagę paneliści i panelistki.

Ludzie muszą być w centrum polityki klimatycznej. Jej przejrzystość i udział różnych grup społecznych, często trudnych do włączenia w dialog, w definiowaniu polityki klimatycznej i społecznej oraz w ich wspólnym rozpatrywaniu ma kluczowe znaczenie – podkreśliła współorganizatorka konferencji Katarzyna Ugryn z Climate Action Network Europe. 

Transformacja dobra dla wszystkich

Istotnym elementem podkreślonym przez współorganizatorkę wydarzenia Urszulę Stefanowicz z Polskiego Klubu Ekologicznego Okręgu Mazowieckiego, ekspertkę Koalicji Klimatycznej jest to, że regulacje mają przynosić ludziom pożytek.

Nawet, jeśli polityka klimatyczna nie będzie w pełni służyć ochronie ludzi przed kryzysem klimatycznym, to i tak przyniesie korzyści w postaci cieplejszych domów, czystszego powietrza, ścieżek rowerowych, bardziej ekologicznych miast, bardziej dostępnego transportu publicznego i zmniejszenia zależności od kosztownego importu paliw kopalnych – mówiła.

Innym istotnym aspektem jest wprowadzenie rozwiązań, które nikogo nie wykluczają, a koszty i korzyści wynikające z polityki klimatycznej są odpowiednio rozłożone.

Bogata część populacji jest odpowiedzialna za znacznie większą część emisji, zatem potrzebna jest redystrybucja i zrównoważony dialog między osobami odpowiedzialnymi za politykę klimatyczną i społeczną – podkreślił Jan Dusík, Zastępca Dyrektora Generalnego z Dyrekcji Generalnej ds. Działań w dziedzinie Klimatu w Komisji Europejskiej. W jego opinii polityka klimatyczna  

powinna przynosić korzyści najsłabszym i wyciągać ich z ubóstwa energetycznego lub transportowego. Mechanizmem realizującym te cele ma być Społeczny Fundusz Klimatyczny.


– Zasada „nikt nie zostaje w tyle” nie powinna być tylko sloganem – zaznaczyła Justyna Ochędzan, Prezeska Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji Socjalnych.

Według niej konieczne jest uzupełnienie transferów socjalnych, aby dotrzeć do najuboższych, ponieważ obecne środki są już niewystarczające.

Inwestycje w energię odnawialną wzmacniają poczucie bezpieczeństwa

Inwestowanie w odnawialne źródła energii służy m.in. wzmocnieniu bezpieczeństwa energetycznego Polski i całej Unii Europejskiej. Znaczenie tych inwestycji dla zmniejszenia zależności od importu energii, zwłaszcza z Rosji podkreślał Jan Dusík. 

 Zwiększenie udziału OZE może poprawić bezpieczeństwo energetyczne w Polsce, zmniejszyć zależność od paliw kopalnych i zapewnić możliwości gospodarcze – mówił.

Poparcie Polaków dla OZE jako rozwiązania poprawiającego bezpieczeństwo potwierdzają też badania opinii społecznej.

70% Polaków uważa, że inwestycje w energię odnawialną mają pozytywny wpływ na nasze bezpieczeństwo energetyczne (...) Ponad 80% uważa, że są częścią polityki bezpieczeństwa narodowego – mowił Adam Traczyk, Dyrektor Zarządzający z Fundacji More in Common.

– W obecnym niestabilnym środowisku globalnym polska niezależność energetyczna działa jak narodowa podpora – dodał.

(ETS2) i Społeczny Fundusz Klimatyczny – dwie strony tego samego medalu

Dochody z rozszerzenia systemu handlu uprawnieniami do emisji na budynki i transport (ETS2) mają być wykorzystywane na działania na rzecz klimatu. 

 – Przychody generowane z ETS muszą zostać ponownie zainwestowane w działania na rzecz klimatu, najlepiej dla słabszych grup społecznych, a państwa członkowskie będą odpowiedzialne za dokładne określenie, gdzie trafią te pieniądze (...) nie zostaną wysłane do Unii Europejskiej, ale wrócą do systemu, aby potencjalnie refinansować wsparcie dla potrzebujących – wyjaśnił.

W dodatku, Społeczny Fundusz Klimatyczny jest nierozłącznie powiązany z systemem ETS.

Społeczny Fundusz Klimatyczny nie istniałby bez systemu handlu uprawnieniami do emisji - tłumaczył - ETS2 to sprawiedliwy mechanizm przejściowy dla dekarbonizacji budynków i transportu, który naprawdę służy najbardziej wrażliwym i najbiedniejszym 20% obywateli.

Jak mówić o polityce klimatyczno-energetycznej?

Sukces we wprowadzaniu polityk klimatycznych może mieć miejsce tylko wówczas, kiedy zostaną one zaakceptowane przez społeczeństwo.

W przekonywaniu ludzi do “zielonych rozwiązań pomocne będzie używanie „języka korzyści”, a nie strachu, a także przełożenie tematów europejskich na bliższe ludziom sprawy życia codziennego – wyjaśnił Adam Traczyk Dyrektor Zarządzający More in Common.

Ambicja uczynienia Europy pierwszym kontynentem neutralnym dla klimatu nie rezonuje z Europejczykami tak bardzo, jak pragnienie dobrego i wygodnego życia w czystym środowisku – dodał.

Polityka klimatyczna nie może być postrzegana jako dodatkowe obciążenie, ale jako coś, co pomaga rozwiązywać problemy, poprawia codzienne życie i dobrobyt – zaznaczył.

Traczyk widzi także sens w “świętowaniu nawet małych sukcesów w transformacji klimatycznej, aby przeciwdziałać poczuciu dołączenia do przegranej drużyny”.

Duże znaczenie ma praca z lokalnymi liderami, którzy są zakorzenieni w swoich społecznościach i rozumieją lokalne problemy – mówiła Marta Piechocka-Nowakowska socjolożka, edukatorka zajmująca się programem Biblioteki dla klimatu w Fundacji Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego.

Na zrozumienie emocji, potrzeb i obaw ludzi podczas kształtowania komunikacji klimatycznej położyła nacisk Anna Siewiorek z Fundacji Climate&Strategy.

Polityki klimatyczne często zawodzą, ponieważ są dalekie od ludzi i używają trudnego, technokratycznego języka, który nie odpowiada na ich potrzeby – tłumaczyła.

Przeciwdziałanie dezinformacji otworzy społeczeństwa na politykę klimatyczną

Szkodliwe oddziaływanie dezinformacji klimatycznej ma wpływ na wprowadzanie regulacji.

Rosja przeznacza od dwóch do czterech miliardów dolarów rocznie na operacje wywierania wpływu lub szeroko pojętą dezinformację. Dane te dotyczą tylko Rosji, a więc nie obejmują działań innych krajów czerpiących zyski z eksportu paliw kopalnych np. Chin – mówił Hubert Różyk z Ministerstwa Klimatu i Środowiska.

Zwalczanie dezinformacji wymaga wielopłaszczyznowego podejścia, w tym sprawdzania faktów, pre-bunkingu, który jest niczym innym jak szczepieniem przeciwko fałszywym informacjom. Natomiast zwalczanie dezinformacji, która już się rozprzestrzeniła to stosowanie de-bunkingu, który jest złożony. Badania pokazują, że trudno jest całkowicie pozbyć się dezinformacji klimatycznej – tłumaczyła Anna Siewiorek z Fundacji Climate&Strategy.

Według Siewiorek konieczne jest zbudowanie rozbudowanej strategii radzenia sobie z dezinformacją oraz zdrowego i wiarygodnego ekosystemu informacji o klimacie, obejmującego media, platformy cyfrowe, instytucje rządowe, organizacje pozarządowe i środowiska akademickie. Współpraca z zaufanymi liderami i „kluczowymi posłańcami” jest również postrzegana jako skuteczna.

Konferencja została zorganizowana przez Koalicję Klimatyczną, Climate Action Network Europe i Instytut na Rzecz Ekorozwoju. Wydarzenie zostało objęte patronatem Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej oraz Ministerstwa Klimatu i Środowiska.

 

 

Stworzone przez allblue.pl