Kandydaci musieli zmierzyć się z 3 godzinnymi seriami pytań od europosłów z adekwatnych komisji. Jak wypadły osoby od takich spraw jak polityka klimatyczna, energia czy kwestie budżetowe? Odpowiedzi szukamy szczególnie w wystąpieniach Christophe Hansen (Rolnictwo i Żywność), Glenn Micallef (Sprawiedliwość Międzypokoleniowa, Młodzież, Kultura i Sport), Jessika Roswall (Środowisko, Odporność Wodna i Konkurencyjna Gospodarka o Obiegu Zamkniętym), Dan Jørgensen (Energia i MIeszkalnictwo), Wopke Hoekstra (Klimat, Neutralność Emisyjna i Czysty Wzrost),Michael McGrath (Demokracja, Wymiar Sprawiedliwości i Praworządności), Piotr Serafin (Budżet).
Christophe Hansen (Rolnictwo i Żywność)
Hansen spotkał się z pozytywnym przyjęciem ze strony posłów do PE podczas przesłuchania w Parlamencie Europejskim. Powtórzenie przez niego potrzeby wdrożenia konkluzji strategicznego dialogu w sprawie przyszłości rolnictwa w UE jest zdecydowanym plusem, ale należy podkreślić, że konsensus ten będzie skuteczny tylko wtedy, gdy zostanie w pełni wdrożony, więc nie można sobie pozwolić na selektywne podejście do tematu. Mimo kandydowania na stanowisko związane z “Żywnością” Hansen nie wspomniał o istotności wprowadzenie polityki, która może zapewnić, że nasze systemy żywnościowe są zrównoważone pod względem środowiskowym, gospodarczym i społecznym.
Glenn Micallef (Sprawiedliwość Międzypokoleniowa, Młodzież, Kultura i Sport)
Najważniejszym wątkiem z wypowiedzi Micallef’a była sprawiedliwość międzypokoleniowa. Chociaż podkreślił kryzys klimatyczny, w jego odpowiedziach brakowało pilnego nadania priorytetu sprawiedliwości klimatycznej, partycypacji społecznej i prawu do zdrowego środowiska.
Jessika Roswall (Środowisko, Odporność Wodna i Konkurencyjna Gospodarka o Obiegu Zamkniętym)
Występ Jessiki Roswall był rozczarowujący. Kandydatka podjęła bardzo niewiele zdecydowanych zobowiązań w zakresie ochrony istniejących norm środowiskowych, wspierania współistnienia z dużymi drapieżnikami lub zabezpieczenia specjalnego funduszu ochrony przyrody w następnym budżecie UE. Niejasne priorytety w zakresie prawodawstwa UE i globalnych celów w zakresie różnorodności biologicznej podają w wątpliwość jej zaangażowanie w Zielony Ład UE i jej zdolność do utrzymania pozycji UE jako światowego lidera w dziedzinie ochrony środowiska czego teraz potrzebujemy bardziej niż kiedykolwiek.
Mimo wszystko, zachęcające jest pewne zaangażowanie w Zielony Ład UE, takie jak sfinalizowanie ustawy o monitorowaniu gleby, aktualizacja norm dotyczących zanieczyszczeń wody i postępy w realizacji strategii odporności na wodę. Chociaż wysiłki te są obiecujące, program uproszczenia nie może stać się wymówką do osłabienia kluczowych zabezpieczeń.
Dan Jørgensen (Energia i MIeszkalnictwo)
Przesłuchanie Dana Jørgensena przebiegło bez większych trudności. Jego zdecydowane poparcie dla rozwoju energii odnawialnej i poprawy infrastruktury w tym obszarze było wyraźnym sygnałem zaangażowania. Pozytywnie odebrano również jego sprzeciw wobec finansowania przez UE budowy nowych dużych elektrowni jądrowych, choć jednocześnie wyraził gotowość wspierania inwestycji w małe reaktory modułowe (SMR). Zaniepokojenie budzi jednak fakt, że ta otwartość na SMR oraz technologie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS) może odciągnąć środki od szeroko zakrojonego wdrażania odnawialnych źródeł energii – co Europa jest w stanie osiągnąć i czego potrzebuje pilnie w obecnej sytuacji.
Wopke Hoekstra (Klimat, Neutralność Emisyjna i Czysty Wzrost)
Doceniamy deklarację Hoekstry o rezygnacji z dotacji dla paliw kopalnych i opodatkowaniu zanieczyszczających środowisko, jednak jego niechęć do wyznaczenia celów w zakresie efektywności energetycznej po 2030 roku budzi obawy. Jako samozwańczy fan rynków emisji dwutlenku węgla, Hoekstra powiedział Parlamentowi Europejskiemu, że siły rynkowe, a nie regulacje, powinny kierować działaniami UE w dziedzinie klimatu.
Tymczasem potrzebujemy rozwiązań opartych na naukowych dowodach, a nie tylko na teoriach Adama Smitha. Opieranie strategii wyłącznie na „niewidzialnej ręce rynku” przypomina bardziej ryzyko niż przemyślaną politykę.
Hoekstra podkreśla konieczność wzrostu we wszystkich sektorach, co kłóci się z realiami ograniczeń planetarnych – nawet dla osoby, która w swoim tytule zawodowym ma „czysty wzrost”. Naukowe analizy wskazują na potrzebę ograniczania aktywności w sektorach takich jak hodowla zwierząt czy lotnictwo w Europie. A rolnictwo? Hoekstra deklaruje chęć ochrony dochodów na obszarach wiejskich, ale unika rozmowy o tym, jak rolnicy mogą aktywnie wspierać działania na rzecz klimatu.
W świecie, w którym rynek nie daje odpowiedzi na wszystkie pytania, miejmy nadzieję, że Hoekstra zdecyduje się poszerzyć swój zestaw narzędzi klimatycznych o bardziej zróżnicowane i realistyczne podejście.
Michael McGrath (Demokracja, Wymiar Sprawiedliwości i Praworządności)
Jego stanowcza postawa wobec opóźnień w wdrażaniu dyrektywy dotyczącej należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju (CSDD) była pozytywnym sygnałem. Zapewnił, że „nie zawaha się działać” w razie dalszych opóźnień.
Obiecujące są również jego zobowiązania do walki z przestępstwami przeciwko środowisku, wsparcia młodzieży i aktywnego zaangażowania obywateli, a także przeciwdziałania SLAPP. Jednak idea „sprawiedliwości dla wzrostu”, którą podkreśla, wymaga dokładniejszej analizy i refleksji.
Piotr Serafin (Budżet)
Serafin podkreślił, że UE planuje przegląd budżetu, koncentrując się na integracji działań na rzecz klimatu, bio różnorodności i równości płci. Podkreślono znaczenie powiązania inwestycji z reformami oraz uproszczenia instrumentów finansowych, aby zwiększyć ich efektywność. Bezpieczeństwo i obrona dołączają do priorytetów obok stabilności gospodarczej i Zielonego Ładu.
Zapowiedziano rewizję metodologii monitorowania wpływu Wspólnej Polityki Rolnej na klimat i bio różnorodność, z większym naciskiem na inwestycje w te obszary. Choć konkretne kwoty finansowania nie zostały określone, uznano ogromne potrzeby inwestycyjne, zapewniając, że zasada „nie szkodzić znacząco” (DNSH) będzie stosowana w całym budżecie.
Źródło: CAN Europe
