W debacie wzięli udział:
dr Andrzej Kassenberg (prezes Instytut na rzecz Ekorozwoju)
Cezary Lejkowski (dyrektor Departamentu Klimatu i Energii z Eit Plus, koordynator regionalny odpowiedzialny z Polskę i Czechy, Climate-KIC)
Izabela Kielichowska (Renewable Energy Policy Leader z firmy GE Energy, Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej i Lewiatana)
prof. dr hab. Tadeusz Skoczkowski (Politechnika Warszawska)
dr hab. inż. Zbigniew M. Karaczun (profesor nadzwyczajny w Katedrze Ochrony Środowiska Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego (SGGW) w Warszawie, ekspert Koalicji Klimatycznej i prezes Polskiego Klubu Ekologicznego Okręgu Warszawskiego)
Janusz Turski (Stowarzyszenie Papierników Polskich, członek Forum CO2).
Moderatorem był Wiktor Legowicz (Polskie Radio, program III).
Punkt wyjścia do debaty było przekonanie, że Unia Europejska nie zrezygnuje ze swojej polityki klimatycznej zaprezentowanej w białej księdze. Być może ją nieco złagodzi, ale z pewnością nie odstąpi od obligatoryjnych celów dla redukcji emisji gazów cieplarnianych. Należy się także spodziewać, że przyjęte zostaną nowe cele dotyczące efektywności energetycznej i udziału odnawialnych źródeł energii w energii finalnej. Stanowi to ogromne wyzwanie dla polskiego sektora energetycznego, który przeżywa największy od kilkudziesięciu lat kryzys. Niestety jest to związane z dużym upolitycznieniem procesu decyzyjnego dotyczącego tej istotnej dla prawidłowego działania całej polskiej gospodarki sfery. Wśród polskich klas rządzących brakuje jasnej wizji rozwoju energetyki. Nie ma spójnej i dalekosiężnej strategii i w jakim kierunku ma przekształcać się polski sektor energetyczny. Jest to poważnym problemem dla przedsiębiorstw energetycznych co do planowania ich przyszłych kierunków rozwoju.
W czasie debaty starano się odpowiedzieć na następujące pytania:
Jakie powinny być cele polityki UE na 2030 rok?
Czy obligatoryjny powinien być tylko ten dotyczący redukcji emisji?
Czy także dla OZE i efektywności energetycznej?Jak cele UE należy przełożyć na cele krajowe?
Czy nowe cele polityki energetyczno-klimatycznej UE na rok 2030 to dla Polski szansa czy katastrofa?
Jak powinna wyglądać Polska polityka energetyczna w świetle polityki UE?
Jaka powinna być strategia Polski wobec negocjacji nowych celów tej polityki?
Czy można pogodzić postulat taniej energii z bezpieczeństwem energetycznym i ekologicznym?
Czy rzeczywiście tania energia decyduje o konkurencyjności polskiej gospodarki?
Jak wpisują się zagadnienia kosztów zewnętrznych zwłaszcza dotyczących zdrowia oraz problematyka tworzenia miejsc pracy w nowe cele unijne?
Co zyskamy, a co stracimy, jeśli sprzeciwimy się celom polityki EU na rok 2030?
Zapraszamy do oglądania.